Starija žena (E. Gramatica) jednog je dana u svom vrtu među glavicama kupusa pronašla djetešce. Uzela ga je sebi i nazvala Totò. Kad je umrla, Totò je završio u sirotištu iz kog je izašao kao tinejdžer. U nepoznatom okruženju Totò (F. Golisano) je očekivao da su i drugi otvorena srca kao i on... 

''Čudo u Milanu'' je jedino stilizovano djelo neorealizma, pokušaj je De Sice i Zavattinija da nadiđu temeljna faktografska načela pokreta. Stoga su film uobličili kao fantastičnu alegoriju na društvene probleme onovremene Italije, odnosno, tragikomediju pod vidljivim uticajem Charlie Chaplina, pa su ga strukturisali na nizu suprotnosti: između siromašnih i bogatih, zatim između realističkog prikaza društvene situacije i simboličkih motiva (poput završne sekvence leta siromaha na smetljarskim metlama ka nebu), odnosno, između oštre satire ljudskih mana (poput pohlepe) i društvene nepravde proizašle iz klasnih podjela i vizuelno poetičnih prizora.

(DEPO PORTAL/BLIN MAGAZIN/ak)