Danas se navršava sedam godina od smrti bivšeg predsjednika Srbije i SRJ Slobodana Miloševića u pritvoru Haškog tribunala.

Rođen je 20. augusta 1941. u Požarevcu, gde je završio gimnaziju a diplomirao je na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu 1964. godine.

Maja 1989. izabran je za predsjednika Predsjedništva tadašnje SR Srbije. Na prvim višestranačkim izborima, decembra 1990. izabran je za predsjednika Srbije, javlja Tanjug.

Prethodno, na osnivačkom kongresu Socijalisticcke partije Srbije, 27. jula iste godine, postao je prvi predsjednik te stranke nastale ujedinjenjem dotadašnjeg Saveza komunista Srbije i Socijalističkog saveza radnog naroda Srbije. Na čelu SPS nalazio se do smrti.

Na prijevremenim izborima, decembra 1992. ponovo je izabran za predsjednika Srbije, a od 1997. do oktobra 2000. godine bio je predsjednik Savezne Republike Jugoslavije.

Milošević je predvodio izaslanstvo u kojem su se nalazila po tri člana iz SRJ i Republike Srpske tokom mirovnih pregovora u Daytonu (SAD), novembra 1995. godine.

Potpisnik je Sporazum o miru u BiH, poznatog i kao Daytonski sporazum, decembra 1995. u Parizu.

Razdoblje vladavine Slobodana Miloševića okončano je oktobra 2000. pobjedom kandidata Demokatske opozicije Srbije na izborima za predsjednika SRJ.

Međunarodni kazneni sud za bivšu Jugoslaviju u Hagu objavio je 27. maja 1999. godine, tokom NATO bombardiranja Srbije, optužnicu protiv Miloševića.

Uhapšen je 1. aprila 2001. a izručen Haškom tribunalu 28. juna iste godine.

Milošević je u više navrata tvrdio da je neko u Hagu poduzimao "aktivne i smišljene korake" da uništi njegovo zdravlje i da su, s ciljem da se to prikrije, suci tog suda odbili da mu dozvole odlazak na liječenje na kardiovaskularnu kliniku u Moskvi.

Tadašnji glavni tužitelj Tribunala Geoffrey Nice je tokom suđenja u više navrata tvrdio da Milošević manipulira svojim zdravljem odbijanjem da slijedi propisani lječnički režim.

Nice je nekoliko godina kasnije izjavio, međutim, da je bilo političkih pritisaka na rad haškog suda, ali da je Milošević učinio sebi lošu uslugu kada je odlučio da se brani sam, jer je tako propustio priliku da pred javnost i sud iznese neke značajne dokaze.

"Vjerujem da bi suci, u konačnom razmatranju, uzeli u obzir i te argumente. Ali ko zna kakav bi bio rezultat. Suci su tako vodili postupak da se nikako nije mogao žaliti zbog nepravičnog postupanja. Davali su mu veliku slobodu koju je on, možda koristio protiv vlastitog interesa", rekao je Nice, dodavši da je njih u Tužiteljstvu nerviralo to što je Miloševiću popuštano zbog zdravstvenog stanja, da mu je dozvoljeno da sam ispituje svjedoke i da su mu suci svašta tolerirali.

Miloševićevi posmrtni ostaci dopremljeni su iz Haga u Beograd 15. marta 2006., a narednog dana je njegovo tijelo izloženo u holu zgrade Muzeja "25. maj" u okviru muzejskog kompleksa na Dedinju.

Sahranjen je u dvorištu obiteljske kuće u Požarevcu, 18. marta 2005., uz zvuke Posmrtnog marša i ruske narodne pjesme, ispraćen brojnim poštovateljima.

(FENA/md)