Povodom tužne godišnjice granatiranja i paljenja sarajevske Vijećnice (prije 31 godinu) donosimo kratko podsjećanje bh. akademka, prof. Esada Durakovića, koji je u svom predgovoru u knjizi "Hiljadu i jedna noć" zabilježio spaljivanje Nacionalne i univerzitetske biblioteke, čiju je lomaču sa Bistrika gledao u grču i plačući...

Iz Pregovora prijevodu „Hiljadu i jedne noći“. I predgovor i prijevod nastali su u opsjednutom Sarajevu, uz stravičnu lomaču u kojoj je nestala Nacionalna i univerzitetska biblioteka.

(…)

Sasvim na kraju, ne možemo prešutjeti sumornu činjenicu da smo bili veoma  prikraćeni pri realizaciji ogromnog projekta koji nudimo javnosti, kao i u prikupljanju građe za uvodnu studiju koja je morala dobiti ovakvu formu budući da prati prvi cjelovit prijevod "Hiljadu i jedne noći" s arapskog na bosanski jezik i jezike koji su se donedavno zvali srpskohrvatski ili hrvatskosrpski.

Odbijajući prizvuk patetičnosti, osjećamo potrebu da kažemo kako nismo imali nikakvog pristupa literaturi: prijevod i predgovor smo radili u opsjednutom Sarajevu u kome su agresori Bošnjacima sladostrasno spalili najveće biblioteke.

Sa žalom čitamo kako su svjetski prevodioci "Hiljadu i jedne noći" putovali u više navrata u arapski svijet i boravili u njemu po nekoliko godina u sklopu priprema za veliki poduhvat, dok smo mi, lišeni bilo čije praktične pomoći i radeći u džinovskom logoru, snatrili o prelasku preko prvoga brda, a običan automobilski akumulator za rasvjetu bio nam je predalek cilj.

U doslovnom smislu, posmatrali smo zabezeknuti i zgrčeni, upijajući pogledom i zauvijek pohranjujući u srce kao u sedefastu seharu, užas u kome je usred Evrope danima u džinovskoj lomači spaljivana Nacionalna i univerzitetska biblioteka, a zatim smo u neizrecivom grču i pod jezivim fijucima hiljada granata prijanjali na rad na ovome djelu.

Bilo je to, gotovo istovjetno kao u volšebnom Šeherzadinom svijetu, nadmetanje kreacije i smrti.

(DEPO PORTAL/ad)