Sada već ogromno naslijeđe horor filma, svoju dugu historiju započinje ranih dvadesetih godina prošlog stoljeća strašeći publiku u mračnim kino dvoranama. Posežući za tradicijom evropskih umjetničkih pokreta – njemačkog ekspresionizma i francuskog nadrealizma, horor žanr postepeno dobija svoje obrise da bi naposlijetku postao ono što čini današnja kultura horor filma.

Počevši sa jednim od prvih pokreta koje je zabilježila kamera Georgesa Meliesa još davne 1896. u samo tri minute strave i užasa u filmu „Le Manoir Du Diable aka The Devil's Castle“, snimljen je i prvi film vampirske tematike, sa kojim će otpočeti era horor filma.

Samo nešto više od dvije decenije kasnije, u produkciji Prana filma snimljen je ekspresionistički film gotičkog stila „Nosferatu, simfonija užasa“ („Nosferatu, eine Symphonie des Grauens“, 1922), prvo filmsko otjelovljenje grofa Drakule, a koji potpisuje F.W. Murnau. Želeći snimiti film prema romanu Drakula Brama Stokera, no skučenog budžeta da bi otkupili autorska prava, sadržaj ponešto odstupa od originalnog djela. Tako će Vampir postati Nosferatu, a grof Drakula grof Orlock koji je u  ulozi Maxa Schrecka, koji je do danas zadržao reputaciju najzlokobnijeg i najjezivijeg vampira u historiji filma.

Grof Orlock je ipak zamalo nestao sa lica Zemlje. Naime, Stokerova udovica tužila je producente za plagijat, dobila sud i odluku da moraju uništiti sve filmske kopije i negative. Srećom, nekoliko kopija je ipak ostalo sačuvano. Iako je Prana film bankrotirao, Nosferatu je već prošao distribuciju u brojnim zemljama zbog čega se sudska odluka nije uspjela provesti. Kao jedan od najkreativnijih uradaka iz perioda nijemog filma, „Nosferatu“ je nastavio inspirisati kasnije filmske kreativce, a 2007. godine, FW Murnau-Stiftung restaurirao je i izdao Nosferatua na dvostrukom izdanju Transit filma.

Za razliku od drugih filmova iz tog doba koji koriste scenografiju kao izražajno sredstvo, Murnau koristi specifične lokacije, eksterijere i arhitekturu prožimajući kroz njih strah i tjeskobu kao najjače i stalne motive filma, postupno 'komponujući' sablasnu „Simfoniju užasa“. Maštovita filmska priča, koristeći će samo filmskim izražajnim sredstvima, bez zvuka, a pogotvo bez specijalnih efekata, stravičnom igrom sjenki i pokreta stvarala je jezu kod ljubitelja filma. „Nosferatu“  i danas predstavlja jedno od najvećih filmskih ostvarenja, ali i jednu od nastrašnijih ikona horor filma. 

Više o Cinema TV pogledajte na Facebook stranici: https://www.facebook.com/cinematv.bh 

(DEPO PORTAL/BLIN MAGAZIN/dh/Sanja Obrenović)