Dokumentarac o ženama koje u Indiji žive od toga što izdaju matericu, uglavnom bogatim zapadnjacima biće premijerno prikazan na BBC-u. Procjenjuje se da je ovaj biznis trenutno vrijedan milijardu dolara godišnje, ali žene koje u stomaku nose tuđu djecu, za to dobijaju mizernu zaradu.

Veronika je rođena sa jednim jajnikom i jednim jajovodom, zbog čega ne može da iznese trudnoću. Sada ima 33 godine i sa svojim mužem je u Indiji gdje čeka da se njihov embrion smjesti u tijelo druge žene.

- Ovo su Katarina i Aleksandar. Njihova imena su spremna već dvije godine - kaže Veronika pokazujući na dva embriona koja su upravo posađena u surogat majku.

Žene koje prihvataju da nose trudnoću sa tuđim bebama, ovo rade i po nekoliko puta i uglavnom ovako izdržavaju svoju porodicu. Žene u koje se postave oplođeni embrioni ovde ostaju tokom trudnoće, a za svoj trud dobijaju oko 8.000 dolara, dok doktorica Patel od parova koji ne mogu da dobiju djecu dobija 28.000 dolara. Kontraverze oko „dobre doktorice” uključuju optužbe da vodi fabriku beba u kojoj eksploatiše lokalne siromašne žene. Ona je jedan od pionira „surogat industrije” koja je u Indiji postala veoma unosna „privredna grana”.

Dokumentarac nas vodi u samo središte poslovanja ove klinike koja se oglašava kao klinika za liječenje neplodnosti i vještačku oplodnju, a u njemu su prikazani doktorka Patel, njeni klijenti sa zapada ali i žene koje obezbjeđuju osnovno sredstvo za rad, svoje tijelo.

U filmu upoznajemo i Kanađanku Barbaru, koja završava papirologiju kako bi mogla da povede svog dvomjesečnog sina Kirona kući. U međuvremenu, surogat majka koja ga je devet mjeseci nosila u stomaku, zaposlena je kao dječakova dojilja. Ovo „produženje saradnje” je praksa mnogim klijentima klinike, ali tokom ovog perioda formira se neizbježno i veza između beba i žena koje su ih donijele na svijet i dojile. Sve to naravno do dana kada se konačno ne rastanu zauvijek.

(Blic.rs, DEPO PORTAL, BLIN MAGAZIN/md))